Saggio sull' "Africa" del Petrarca

Portada
H. Sandron, 1926 - 131 páginas
 

Páginas seleccionadas

Otras ediciones - Ver todas

Términos y frases comunes

Pasajes populares

Página 28 - Petrarcam nostrum ad sua sidera demigrasse. Quia nollem, non credo, et quia timeo, factum dubito : si quid de eo habes, rescribe ». Benvenuto rispose, confermando la notizia, e tessendo l'elogio del Petrarca.
Página 6 - Petrarca fu primo a denudare esteticamente la sua conscienza, a interrogarla, ad analizzarla; e ciò facendo avverti, quel che è il significato vero e profondo della sua elegia, il dissidio tra l'uomo finito e le sue aspirazioni infinite, tra il sensibile e l'ideale, tra l'umano e il divino, tra il pagano e il cristiano.
Página 7 - Or volge, signor mio, l'undecimo anno ch'i' fui sommesso al dispietato giogo che sopra i più soggetti è più feroce. Miserere del mio non degno affanno; reduci i pensier' vaghi a miglior luogo; ramenta lor come oggi fusti in croce.
Página 95 - Homerus, divinarum omnium inventionum fons et origo, sub poetici nube figmenti verum sapientibus intellegi dedit, lovem cum dis ceteris, id est cum stellis, profectum in Oceanum, Aethiopibus eum ad epulas invitantibus. per quam imaginem fabulosam Homerum significasse volunt hauriri de...
Página 9 - Timui hoc, fateor, interdum. Gravi enim morbo correptus, viciniam mortis expavi, nichil in eo statu sentiens molestius quam quod Africam ipsam semiexplicitam linquebam. Itaque, alienam dedignatus limam, ignibus eam propriis manibus mandare decreveram, nulli amicorum satis fidens qui post emissum spiritum id michi prestarci; proptereaquod Virgilium nostrum ab imperatore Cesare Augusto hac in re sola non exauditum esse memineram.
Página 8 - ... mirabere. Audita autem adventus mei causa, mirum in modum exhilaratus est, et iuvenilem cogitans fiduciam, et forsitan cogitans honorem, quem peterem, sua gloria non vacare, quod ego eum solum iudicem ydoneum e cuntis mortalibus elegissem.
Página 29 - Miror committentis inscitiara, sed longe magis suscipientium temeritatem et ignaviam. Quis enim mortalium, quod inclytus preceptor noster approbaverit, audebit infelici calamo reprobare ? Non, si resurgat, Cicero, non Flaccus aut Maro. Heu michi timeo ne...
Página 118 - ... dal giudizio comune, e sforzato a leggere i minuti caratteri della edizione di Basilea, io ci aveva l'animo avverso: ma a mezzo del primo libro ho sentito una forza che mi tirava la mente ed il cuore, mi faceva veder meglio i caratteri, e l'ho letta sino all'ultimo verso.
Página 26 - ... et tu in tua uteris, et aliis insuper usus sum, ut sacrum pectus mollire flectere et in nostrum desiderium possem deducere, ut scilicet ex conclavi Scipio miris ornatus splendoribus; vidi quidem; emicteretur in publicum: sed frustra, multis ab eo factis in contrarium argumentis. Et quis, queso, cum nostri evi eloquentie principe verbis pugnet? Non tanti sum ego, quin imo, fateor, dum ilium audio obmutesco, ultroque a se responsa concedo.
Página 6 - Larga per innocuum retegentem vulnera corpus, Auxilium fer, summe parens. Tibi multa revertens Vertice Parnasi referam pia carmina, si te Carmina delectant; vel si minus ilia placebunt, Forte etiam lacrimas, quas (sic mens fallitur) olim Fundendas longo demens tibi tempore servo.

Información bibliográfica